jesteś może zbyt blisko czy za daleko nie widać świateł słońce zaszło za sentymenty nie pytam dlaczego tylko kiedy cisza zaśnie a rosa zmyje cienie wiatrem goniąc chcę zatrzymać czas mgła miesza łzy wysycha treść nieważnych słów słychać oklaski poranek powoli blednie cichnie śmiech na scenie na wyciągnięcie dłoni z lękiem rzucone pytania giną między niebem oczu dzień otwiera drzwi ginie nocna wyobrażnia gasną sny
Beti
