Mrokogród

W moim ogrodzie
czas płynie wolniej.
Tu drzewa mi mówią,
że w mroku me miejsce.

Przechadzam się po nim
w ciemności, samotnie
i słucham ich głosu,
upajam się nim.

W mym mrocznym ogrodzie
skrzeczą czarne kruki,
śmierć szepta mi słodko,
że nie mam się jej bać.

Mojego ogrodu
nie opuszczam nigdy.
Na zewnątrz świat nędzny
i brzydzę się nim.

Ponury_Nekromanta