jutro...

Wczoraj pachniały kwiaty
ich woń upojną roznosił wiatr
Słońce rozdawało buziaki
budziło do życia zaczarowany świat

Dzisiaj niebo zasnute chmurami
grube krople wiszą jak łzy
umilkły śpiewy w błękitach
spadły ostatnie liście trzy

Jesień przytłacza samotnością
barwnych liści butwieje świat
w alejce parkowej je wymiata
ten sam co na połoninach wiatr.

Jutro nadejdzie biała zima
śnieżnym puchem przykryje szlak
pozwoli się zregenerować
nim wiosny nadejdzie czas.

Kiedy znów się uśmiechniesz
w sercu zamieszka maj
Niebo zachwyci błękitem
przywróci oczom blask...