Rozlane łuski rażą blaskiem odbitego słońca ostatni promień naświetla źrenicę blade resztki skąpią obfitości, ciemność pierwsze co czuję ukłucie, lęk,świadomość ,poruszenie lament niespełnionych obietnic odgrywa swój taniec zmarszczki pokryły myśli, myśli jak strudzeni niewolnicy zwęglony wiór szkic wypalonej duszy Już nigdy nie zaznam smaku pomarańczy
Bratek
