POV VIII - Osiem
ułomny półsymulakr nieskończoności
jak (ma)szkaragdowy szezlong Arpeli
co wrzeszczy by go obalić
od zarania dziejów – moich
wlecze się uczepiony cienia
pęczniejąc bezustannie
wychodzi z siebie
i zczepia się z samym sobą
nad wyraz ordynarnie
w nieskończoność
Xii
|