nieodwracalność





drzwi do mojego życia zbyt wąskie
z rzadka otwierane przeraźliwie skrzypią
z desek surowych i szorstkich
tylko krzyż dziwnie gładki los na nich wyciął

drzwi do mojego życia za niskie
sufit nad głową nie pozwala stanąć prosto
umarły marzenia konają ambicje
moja wielka ciasnota lub maleńki kosmos

otworzyć je można jedynie od środka
tylko głupiec mógłby zechcieć tu wstąpić
mnie samej tam ledwie cząstka
reszta tam gdzie już nie rosną poziomki


szybcia

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2014-12-04 21:31
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < szybcia > wiersze >
Pettrus | 2014-12-08 19:40 |
Smutek też pięknie można przedstawić. Bardzo ładny ....piękny wiersz.
kazap57 | 2014-12-06 21:36 |
Kasiu - jestem pod wrazeniem - smutek czy radość miłość czy samotność to właśnie - Poezja - pozdrawiam
pawlikov_hoff | 2014-12-06 10:44 |
Lubie takie *********
Michal76 | 2014-12-05 11:52 |
Czuję Twój wiersz - mocno.
Cairena | 2014-12-05 00:25 |
O jej jak mnie zasmucił...choć pięknie napisany wiersz...*
p_s | 2014-12-04 22:52 |
pięknie chociaż smutno.zatrzymałas na dłużej
soella | 2014-12-04 22:10 |
zadziwiasz mnie wciąż Kasiu,czysta piekna poezja.życzę Ci kochana kolorowych radosnych chwil
KatNa | 2014-12-04 21:42 |
hmmm... Twój wiersz skojarzył mi się z Alicją z krainy Czarów, piękny, choć smutny... ale trochę wiary w siebie i pamiętaj, że dla każdego kiedyś wyjrzy słońce :)
anias | 2014-12-04 21:36 |
ech, więcej wiary w siebie...ja wciąż wierzę, że będziesz jeszcze bardzo szczęśliwa czego życzę Ci z całego serca <3 a wiersz piękny********************
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się