| V | 2014-12-26 12:46 | |
| Napisałam Ci, czytaj ze zrozumieniem. O ile się nie mylę masz 17 lat i powinieneś już posiąść tę umiejętność. Zacytuję siebie : "Wiersz, który przestałby przypominać utwór[w domyśle : poetycki] od razu po zmienieniu zapisu graficznego nie jest dla mnie wierszem." Tym kryterium posłużyłam się w ocenie twojej pracy. Następnie w "radach" uzupełniłam swoją wypowiedź, czyli powołałam się na takie pojęcia jak : głębsze metafory, korzystanie ze środków stylistycznych, nadanie czaru tej poezji. Oczywiście najłatwiejszym sposobem napisania wiersza jest wykorzystanie rymów. Jeśli z nich rezygnujesz, musisz koniecznie wykorzystać wykorzystać powyższe środki stylistyczne, bo inaczej - tak jak w tym wypadku - wiersz bardziej przypomina prozę rozstrzeloną na różne wersy i najbardziej poetyckie w tym wszystkim staje się tło strony plath.pl (webmaster się postarał, chociaż postawił na prostotę). A więc może jeszcze raz podkreślę : tekst staje się poetycki (liryczny), kiedy a)wykorzystane są w nim rymy i rytm, w miarę sensowna składnia i sposób zapisu albo b)wykorzystane są w nim głębokie metafory i inne unikalne środki stylistyczne jak epitety + sposób zapisu graficznego jest odpowiedni dla wiersza. Oczywiście nikt nie broni połączyć punktów a) i b). Za to Ty napisałeś zwykły tekst. Jedyne, co łączy go z pojęciem wiersza jest jego sposób zapisu. Dla mnie - to za mało, bym mogła nazwać tę pracę tekstem lirycznym, poetyckim. |
|
| kuba11 | 2014-12-26 11:06 | |
| Co jest koniecznym warunkiem, jakie jest kryterium? |
|
| kuba11 | 2014-12-26 11:00 | |
| Nie, pytałem o coś innego: kiedy tekst staje się poetycki, innymi słowy liryczny?
|
|
| Ziela | 2014-12-25 21:39 | |
| Nudny, banał !!!! |
|
| V | 2014-12-25 21:18 | |
| Właściwie to nie zwróciłam uwagi na to czy piszesz pamiętnik, czy jednak nie. Pierwsze zdanie mojej wypowiedzi jest luźnym nawiązaniem do tytułu utworu. "ten tekst od początku powstawał w takiej formie" - kolejny raz nie załapałeś. Może powstawał, może nie. Nie w tym tkwi sens. Gdybyś zlepił go razem byłby prozą, bo jedyne, co odróżnia go od zwykłego pisanego tekstu jest jego przedstawienie graficzne. W swojej krytyce posłużyłam się tym, o czym opowiedziałam powyżej. Wiersz, który przestałby przypominać utwór od razu po zmienieniu zapisu graficznego nie jest dla mnie wierszem. Jeśli pytasz mnie o rady, a'la "w takim razie jak mam pisać, by to, co napiszę było wierszem" - to mogę ci polecić korzystanie z głębszych metafor (oczywiście znaczenie słowa głębokie najczęściej jest głęboko różnie rozumiane), korzystanie z środków stylistycznych i nadanie czaru tej poezji. Wiadomo, rytm z rymem również są jakimiś wyznacznikiem, chociaż na pewno mniej znaczącym. A, i jeszcze jedno - przekleństwa są w wierszach jak najbardziej tolerowane, chodzi o sposób ich użycia. Tak na przyszłość powiedziałam, nie zachęcając Ciebie do przeklinania w żaden sposób oczywiście. |
|
| kuba11 | 2014-12-25 20:35 | |
| Po pierwsze: Tak się składa, że nie piszę pamiętnika, a ten tekst od początku powstawał w takiej formie.
Po drugie: Co w takim razie czyni człowieka poetą, a linijki literek poezją? Jakim posłużyłeś się kryterium w twojej krytyce? Naprawdę zależy mi na merytorycznej odpowiedzi.
|
|
| V | 2014-12-25 19:07 | |
| Ten wpis z pamiętnika powinien jednak zostać w Twoim pamiętniku. Fakt, że ciągły tekst rozstrzelisz na wersy, ustawisz go na czarnym tle, pisząc białymi literkami, a na końcu pozbędziesz się przecinków, by wyglądało bardziej przejmująco - nie czyni z Ciebie poety, a z Twojego tekstu wiersza. |
|
Brak komentarzy
|
