Mójśty

Słowik przysiadł na gałęzi płynącej na morzu
Ktoś sprawił krzywdę komuś
Słowik czeka, podlatuje gołąb
Razem płyną w stronę wiru.
Czemu nie odlecą, uciekną?
Śmierć ich czeka

W wolności osobno
W śmierci razem
Ktoś wybrał kogoś
Ktoś cierpi za kogoś
Słowa płyną. Zapomnieć. Przytulić
W środku ciemności cierpienia nieprzeniknione
Prawdziwe szczęście w ciemności nie upadnie
Prawdziwe szczęście- ułuda świata
Prawdziwe szczęście- cel duszy człeczej


Madame_Heloiza

Średnia ocena: 10
Kategoria: Przyjaźń Data dodania 2015-01-08 20:08
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Madame_Heloiza > < wiersze >
Michal76 | 2015-01-09 09:52 |
Bardzo ładny wiersz. Zamyśliłem się.
p_s | 2015-01-08 20:45 |
Warto mieć Przyjaciela. Prawdziwego
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się