Samotność
Pamiętam ten sen jakby to było przed chwilą,
Kiedy patrząc w oczy matki zobaczyłam
Ciebie.
Wraz z rytmem serca zastanawiałam się jak to możliwe, że nadal siedzisz mi w głowie.
Czy ja mam gdzieś Ciebie wyrytego?
W genach na pewno.
Tego nie uniknę.
Tylko zastanawia mnie jedno w tym śnie:
Z jakiej racji, kiedy przyszedł ból i trwoga tak nagle zapomniałeś to tych, których do niedawna uważałeś za swoją rodzinę, a przyszedłeś do tych, którzy już dawno o tobie zapomnieli?
Samotność wiele może zmienić w życiu człowieka.
Osamotniona
|