Samotność

Pamiętam ten sen jakby to było przed chwilą,
Kiedy patrząc w oczy matki zobaczyłam
Ciebie.
Wraz z rytmem serca zastanawiałam się jak to możliwe, że nadal siedzisz mi w głowie.
Czy ja mam gdzieś Ciebie wyrytego?
W genach na pewno.
Tego nie uniknę.
Tylko zastanawia mnie jedno w tym śnie:
Z jakiej racji, kiedy przyszedł ból i trwoga tak nagle zapomniałeś to tych, których do niedawna uważałeś za swoją rodzinę, a przyszedłeś do tych, którzy już dawno o tobie zapomnieli?

Samotność wiele może zmienić w życiu człowieka.


Osamotniona

Średnia ocena: 6
Kategoria: Życie Data dodania 2015-01-10 00:55
Komentarz autora: Ten wiersz poświęcam mojemu \\
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Osamotniona < wiersze >
Ziela | 2015-01-10 10:35 |
Intrygujący. Lecz trzeba się wczytać…
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się