retrospekcje ''1991''

bla­dym świtem
zbudził mnie mój słaby krzyk
zduszo­na roz­pacz
jeszcze wczo­raj to miało sens
który ule­ciał wraz tobą
w kos­mo­su czerń

jak da­leko ciebie szu­kać mam
w za­kamar­kach mej pamięci
jak da­leko uciekać mam
by za­tonąć w niepamięci

bla­dym świtem
la­tar­nie roz­bi­jam kamieniami
by znikły słowa gorzkich wierszy
a one miast zginąć
włas­nym zaczy­nają świecić blaskiem
ko­lej­ne tworząc wersy
skar­gi w mod­litwę przeradzając

jak da­leko ciebie szu­kać mam
w za­kamar­kach mej pamięci
jak da­leko uciekać mam
by za­tonąć w niepamięci

Adamo70