Utęsknione wspomnienie

witaj ponownie w tej ciemnej krainie
gdzie słońce zachodzi i wschodzi niewinnie
gdzie noc odbiera wszystkim ludziom wspomnienia
piętnując w umyśle niespełnione marzenia

cicho bez mowy lecz z słowami na ustach
niosąc świadectwo w posrebrzanych chustach
smagając delikatnie tę ziemię skażoną
leciutko bez wysiłku stopą obnażoną

bezwstydnym wzrokiem przenikasz moje ciało
widzisz moje serce czujesz jak bolało
przybliżasz pulchną dłoń aby je pobudzić
zatrzymuje cię słońce - pora już wrócić

Anonimm