przemykała się chyłkiem opłotkami - skurczona zdeptana i niepewna jak znak zapytania wcisnęła się w kąt żeby jej nikt nie zobaczył (gdzie jej tam do ludzi!) przycupnęła lękliwie na krawędzi marzeń i trwożnie pukała do drzwi lekko niedomkniętych
Wierzbina
