Niemoc

Napisz o mnie...
(Głębokie pragnienie.)
Nie o innych,
O mnie.
Potrafisz?

Znasz mnie,
Moją przeszłość,
Podejście do świata,
Moje uczucia.

Dlaczego milczysz?

Stoję przed Tobą nagi,
Bez tajemnic,
Bez złudnych masek.

Znasz mnie,
Więc skąd opory?

Czasami kilka prostych słów
Kosztuje tak wiele,
Tak dużo czasu zabiera.

Pragnę, pragnę Cię przyodziać
Własnymi słowami.
Musnąć słowem
Każdy fragment ciała,
Zatopić się w głębi Twojej duszy.
Wiele razy kroczyłam tym szlakiem.

Z Tobą jak z górami
- zachwycam się niezwykłymi widokami,
Podziwiam kaskady rwących uczuć,
Poznaję wciąż nowe jaskinie i szczyty myśli.

Z Tobą, jak z górami
- kocham i nie umiem opisać.

Martini2726

Średnia ocena:

Kategoria: Miłosne

Data dodania 2015-04-26 14:40

Komentarz autora: Ukochanemu

Strona glówna

< Martini2726 >

< wiersze >

Martini2726 | 2015-04-27 21:00 |

Pierwsza część to jakby wstęp do rozważań - różnego rodzaju rozterki pojawiają się z konkretnego powodu. ;) Niestety ta niemoc jest dość często - bardzo chcemy coś uczcić pięknymi słowami, ale nie potrafimy... Ale może w tym tkwi urok? :) Pozdrawiam serdecznie. :)

p_s | 2015-04-27 20:44 |

zwłaszcza druga część do mnie przemawia, a końcówkę, jakbyś mi wyjęła z ust :-)

Tadeusz_Gustaw | 2015-04-27 15:17 |

Piękny i paradoksalny wiersz. Wiersz o poetyckiej niemocy i wielkiej miłości. Podoba mi się.

Brak komentarzy