''Ufając''

witają łąki
wiosennie
soczystą zielenią
namaszczone

sznurem kropel
porannej rosy
koją świeżością
stopy strudzone

w spokój
jutra ubiorą
z wiatrem w zmowie
ugoszczą nadzieję

oddechem
spełnienia
szepty w słońcu
ozłocą

z radością
uśmiechy
podziękują
Bogu o świcie

za ten
kolejny
cud natury
dany człowiekowi
by cenił swe życie...

soella