nie uronić ani chwili

ta sama iskra

to samo światło

ten sam blask

wczoraj, dziś i na zawsze



dmuchawiec wygrał na strunach lata

dźwięk mojego imienia

a brzoza zaszumiała klawiszami łagodności

pod ostatnią gwiazdą



nie mogę

nie powinnam

nie wolno mi

uronić ani chwili



ta, która właśnie nadchodzi

może byś ostatnią

ta, która trwa

może już nie powrócić

ta, która odeszła



będzie żyć wiecznie

Irena