JedenAśce

Mówili mi kłamstwa, mówili :
KŁAM! KŁAM! KŁAM!
I powtarzaj za nami nasz nędzny chłam.

Wmawiali mi podłość,
a każdy CHAM! CHAM! CHAM!
Wykrzykiwał swą nieistniejącą godność.

Kazali mi żyć
w idealnym społeczeństwie
nie wspominając o jego wrodzonym kalectwie.

Przegnali mnie precz,
nie podając powodów,
pełną jedynie serdecznej przyjaźni głodu.

Ile razy rozczarowałaś się?
Nie wiem... przypomnij sobie...
NO WŁAśNIE!!!

To skończyło się strasznie,
ale zaczęło jak w nowym śnie
kiedy zaczęłam być Numerem JedenAście.

* Dla Aśi *

FEMALE_CENOBITE