Anioł spokoju Znowu się zdenerwował I za plecami Siekierę schował By jej użyć Już mruży oczy Już na dworze się chmurzy Każdą myśl W głowie waży By nie wybuchnąć Zawczasu Anioł spokoju Jest wiecznie spragniony błogiej ciszy Nawet piszczeć ze strachu Przestała mysz Cisza, cisza musi być
LESIAK
