MALACHIJSKI SEN

, M A L A C H Y J S K I S E N ,,

AUT JANUSZ ANDRZEJ GUTKOWSKI .


Gdzie ja jestem co
mi jest....
Matko droga...
Dlaczego jestem dalej ..młodości moja
Co mi jest nic nie poznaję
nie rozumię
nie czuję głębi ciała
Rozbież ty mnie mATKO
z tych łachmanów
Ja nieba pragnę zobaczyć
gwiazdy ....
byłem zamknięty w beczce pirani
bałem się
jak zaszczute zwierze...
Chciałem uciec nie mając dokąd
łąkami szedłem dzieckiem
goniłęm jaskółki motyle
Biegłęm szczęśliwy radosny
po konwalie po wody
zdrój czysty
nie pojołem Ciebie Boże jaki jestęś Wielki
TY niołęś mi światłó
w kaganku pradziadów
Bożę tak bardzo potrzbuję twojego
...miłóśierdzia
Uzdrowienia duszy mojej
módlcie się za mnie bo cierpię
ja wam tak bliski maleńki
Zagubiony w obcym mi świecie
Matko wiem co czujesz w sercu
i zalewasz się łzami
i ty Kamilu dałęś mi
kromkę chleba z Ojców
uszanowaniem ...
Teraz stoję pod krzyżem
przebiegam kościoły światła smugę
i z tęsknotą wpatruję się
w refleks księżyca
czuję się grecki łaciński nijaki
Taki pusty jak ogród zimowy
Ja ziemski naznaczony pręgą
na szyji............
nadewszystko spolegliwy bezbronny
już mnie niema
Skamlę jak głódny ptak
i akant świątyni wbił
mi się w s e r c e Panie
lęk pszeszył me ciałó
Co ja zrobiłęm dziecko
co ja zrobiłęm
TY nie dbałąś omnie...........
teraz rozbież ty mnie z tych
łachmanów
z drzewa szweckego dołu ...
przytul mnie jak możęśż
Ja się starałęm i czułęm
brakło mi tylko wiary....
ja ułóżóńy a chciałęm
być lepszy zbłądziłęm w śniegu
Miałęm jężyk słóńy jak prorok
...i wystygły mi OCZY...
kwiat majem mi twarz zapruszył
pyłęm nieba
i książęk kartki
białę moje ręćę już
nie czuję siebie
Mówiłęm o pożęgnaniu z bronią
Hemingweya śłówa ...
więc co mi się stałó
ciężko mi mówić
TY się pytałęś QVO VADIS
nie wiem wcale
dumałęm nad rzeką praojców
...romantyków .

JAG