W fotelu siedzi.. Rękę wciąż podnosi.. Siedzący obok sąsiedzi.. Okropni nieznosni.. Pod krawatem.. I w marynarce.. Ciężko mu myśleć.. Bo ciężka ma pracę.. Już tak się spocil.. Bo setny raz głosuje.. Tak się z tym obnosi.. Że nazwę go mulem.. Z prostego człowieka.. Szydzi i w twarz się śmieje.. Gdy już się naje..ucieka.. Nazwę go złodziejem.. By Alex
czorno
