MASKA MROKU

Mogę pisać co chcę...
i tak wszyscy mają mnie gdzieś.
I robić mogę co chcę,
poznałem już co to śmierć.

Kochać nie umiem już, nie.
Ktoś wszczepił w me serce nienawiść,
me życie od tak za nic wziął,
co czułem - nie wachał się zabić.

Do wykopanego tam grobu
spadają w dół martwe ptaki
a ja nie potrafię wybaczyć
i zemścić się - zamiar mam taki.

Poczekam tu sobie cierpliwie
ukryty za maską mroku
a w dniu kiedy ścierwo spotkam
z ptakami go popchnę do grobu.


Mundżi

Średnia ocena: 7
Kategoria: Inne Data dodania 2016-01-15 07:48
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Mundżi > wiersze >
Ziela | 2016-01-15 13:31 |
Nawet mi się podoba… Nie jest prymitywny. Nie krytykuje twojej „duszy”. 5-
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się