List gończy

gdzie teraz promyk zamieszkał
posmutniały świerszcze chabry
zniknął jak po burzy tęcza
jak łuna po listach wysłanych

w ognisku przygasł ogień
od czekania zmarzły dłonie
widział kto niech powie
może znowu ukrył się w sobie

o powrót proszą świetliki
gdy rosa ochłodzi muzykę
niech zorzą zajaśnieje
nawet poranek bez niego smutnieje

Beti