Dla samej siebie...

Podnoszę z ziemi siebie samą,
bym miała siłę dalej iść…
pomagam sobie zasnąć rano,
bym sama mogła wreszcie śnić…

co dzień za siebie patrzę w lustro,
by sprawdzić czy to jeszcze ja
mówię do siebie, gdy tak pusto
i sama z sobą uczę śmiać…

tego, co mówię, próbuję wysłuchać,
od siebie odganiam niemiłe wspomnienia
na swoje słowa jestem wciąż głucha,
bo mam zbyt duże wyrzuty sumienia…

siebie samą okłamuję,
że przyjdzie kiedyś lepsze jutro
rozśmieszam siebie, gdy źle się czuję,
by samej mnie nie było smutno...

I błagam siebie dnia każdego,
gdy znów emocje wygrać mogą...
bym nie zrobiła nic głupiego,
bym choć raz poszła lepszą drogą…

choć nie znam siebie, ciągle ufam,
że przyjdzie moment – kiedy? nie wiem
gdy samej siebie zacznę słuchać
...i pokocham samą siebie…

INNA35