Spalone

Paliło się moje serce.
Blaskiem była nadzieja a żarem miłość.

Sprzyjał przyjaźni duch,
nie było przykrego i gaszącego uczuć wiatru.
A do ogniska dołożyłem miłe wspomnienia.

Niestety ogarnął mnie później zgubny zachwyt,
roztargniony nie narąbałem drewna symbolizującego pamięć
i nic nie mogłem dodać do paleniska.

W końcu moje serce się wypaliło i został popiół.

Ziela