Haptics IX - Meduza

przepełnionym czułością gestem
przemieniam zwierciadła w proch
drży w rytmie twojego istnienia

spletliśmy już nie tylko dłonie
lecz nasze źrenice się nie spotykają
ciągle boję się zapaść zbyt głęboko
choć zanurzyłam się w miękkości dna

gwałtownie migoczą ale oddycham spokojnie
swobodna jak meduza zawieszona w gęstej toni


Xii

Åšrednia ocena: 10
Kategoria: Miłosne Data dodania 2016-05-29 12:52
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Xii > < wiersze >
Michal76 | 2016-06-06 16:06 |
Pierwsze trzy wersy po prostu ucinają głowę. Dla mnie mistrzostwo! Tak wiele można ujrzeć w Twoim "zwierciadle", że wiersz pryzprawia o dreszcze, mimo iż woda ma temperaturę ludzkiego ciała. Ten wiersz świetnie się czyta i czuje. Szacun.
p_s | 2016-06-04 15:37 |
hm... zamyśliłem się, ciekawe porównia i metafory
Xii | 2016-06-01 17:10 |
Dziękuję, pozdrawiam.
roman | 2016-05-29 14:01 |
5* ode mnie
kazap57 | 2016-05-29 12:53 |
zatrzymujesz głębią refleksji - pozdrawiam
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się