Odeszłam

Pamiętasz, jak chłostałaś mnie
wzrokiem ?
Jak nie raz wyryłaś obraz
na moim czole ''jesteś nikim'' ?
I jak wkońcu udało Ci się
zmyć kolory z mojego ciała...

To koniec

Unosząc się po piękne wspomnienia,
to abstrakcja, byłaś tylko Ty
Łzy, krew, ból - ciągle Ty
Nie dałaś mi niczego ,
prócz cierpienia
Gdy uczyłam się marzyć,
Gdy słuchałam śpiewu słowika,
zawsze wpadałam do studni
i płaciłam za Twoje zło

Dlaczego nie doceniłaś ?
Jest za póżno
Za póżno na przebaczanie
Teraz kiedy już odeszłam,
niech Twoją nostalagię kurz pokryje,
żyj własnym światem.


~~~~~~~~~

wiersz nie jest dobry - wiem.
ale napisałam go pod wplywem silnych emocji.
dla Mojej Mamy... o ile można ja teraz tak nazwać...

Olka