Utkany nicią szczęścia człowiek

Utykam na schodach - mówie
Zejdź do mnie - mówisz
Błagasz
Pragniesz mnie bardziej niż czegokolwiek
A ja się wloke
Tup ehh tup tup yhh
Niczym zegar pędzę w dół do
Ciebie i w pół do
Śmierci która jest efektem ubocznym
Na który sie godze
Godze się nie dlatego że nie mam wyboru
Godze się by udawać że ten wybór mam
Że to mój wybór a nie przymus każe mi
Zostawić doczesne przyjemności
Takie jak Ty.


maniek

Średnia ocena: 5
Kategoria: Inne Data dodania 2016-09-12 22:25
Komentarz autora: Jestem starym człowiekiem. Mam stare życia na nadgarstkach.
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < maniek < wiersze >
p_s | 2016-09-14 15:47 |
...i kilka opowieści w zmarszczkach...
Konrad_Drzewiecki | 2016-09-13 00:35 |
Stare życie na nadgarstkach, troche mi się skojarzylo z stygmatami.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się