Cztery ściany samotni

Cztery ściany samotni,
W niej łzy, w niej uśmiech,
W niej nadzieje i strach
Wybujałe aż po dach.

Cztery ściany samotni.
Krzyk niesie się echem,
Cisza pachnie pechem,
A na łąkach duszy kwitną sny.

Cztery ściany samotni.
Jej mieszkańcy pozytywni,
Czasem markotni,
Chronią się przed deszczem,
Chronią się przed światem.

Cztery ściany samotni.
Dawność i obecność
Chwil rzeczywistych
Namalowana jak witraż.

kwaśna