światła miast i my przejęci
wiedziemy przerost chwil. zaklęcii
w chwili tej, co w noc się rozrasta,
mkniemy w dal i w noc tego miasta.
mkniemy wśród ciszy i zgiełku tych myśli,
tego co w woli i co się dziś przyśni.
z kolejnym łykiem wraz ze zdarzeń pędem
widzę dziś noc tak jak nigdy przedtem
