Cisza będącą smutkiem
A smutek przeszłością
Przeszłość nocą wieczną
Noc gwiazdą mroczną
Zapada się w wieczność
Wieczność otchłanią stała się
Otchłań ciemnością bywa
A ciemność kaleczy Cię
Wolniej dusza się włóczy
Włóczy po rzeczywistości
Rzeczywistość bywa raną
Rana trzyma się wieczności.
