na nicość jedynie skazani widzą przebłyski światła jeden nadzieją natchniony wyrwał się z obięć diabła biegnie w usilnej nadziei widzi przed sobą boga wyznaje w obliczu bieli że grzechem splamiona droga żałuje za grzechy ponadto klęka przy każdej winie nagle zbliża się światło pociąg uderza i ginie
caorle
