zwątpienie

z chwilą gdy wierzyć przestanę
ciemność pierwotna nastanie
wszystko stanie się zbędne
warte uczucia nie będzie

żarliwie się zatem modliłem
żeby nie dał mi zwątpić
ciało kąpałem swe w winie
by cudem jego się obmyć

zmysły zupełnie pijane
poszukiwały wciąż słowa
w końcu i do mnie nad ranem
przyszła myśl bardzo sroga


caorle

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2017-01-04 14:48
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < caorle > < wiersze >
Ja | 2017-01-04 16:38 |
Początek udany. Końcówka jak zerwana nagle nić.
Ziela | 2017-01-04 16:20 |
Metaforyka i przesłanie !! 5
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się