| Ja | 2017-01-18 16:36 | |
| Zastanawia mnie zawsze fakt stygmatyzacji alkoholików. Nie, nie przez niepijących. Przez sam alkohol. Twarz nabiera innych rysów(nie chodzi tu o opuchliznę) raczej o coś nieuchwytnego także w oczach, mimice. |
|
| Zig | 2017-01-17 23:07 | |
| Napój bogów to kakako, nie alkohol. Wiem, że to twoja wizja, ale to niezbyt dobrze, gdy przypisujemy czemuś atrybuty innej rzeczy. Ogólnie wiersz się dla mnie trochę nie trzyma kupy. "Dym uczuć" - niby w porządku zestawienie, ale nie brzmi dobrze. Dym kojarzy się ze spalenizną, papierosami, lub po prostu z czymś szarym, a uczucia - z barwnością. Również zestawienie płuc, które odbierają każde słowo - płuca nie są umysłem, duszą, słuchem, by odbierać słowa. Oczywiście rozumiem, że to może być zabieg stylistyczny polegający na celowym przestawieniu ról (coś a'la smakować gorzki smak sopranu, czyli zamieniamy zmysł smaku ze słuchem), ale tutaj to po prostu wypadło dziwnie, jakby się nie kleiło. Mógłbyś wprowadzić nieco filozofii, gdybyś napisał "Nieznajoma dłoń podaje mi kielich", bo nawiązałoby to wtedy do derealizacji, jaką odczuwa się po alkoholu, kiedy liczy się tylko by pić, a kto tam obok jest - to nieważne. Ostatni wers mi się podoba, taki rozluźniający :) Chociaż słowo popita znaczy tyle samo co alkohol, jak i to, czym go popijamy np. cola. Jeśli miało tak być to ok, tak tylko cię uświadamiam, że można to różnie odebrać. |
|
| Ziela | 2017-01-17 22:56 | |
| Skomentuj mój . |
|
| Ziela | 2017-01-17 22:53 | |
| Ciekawie napisane o banalnej czynności… 5- |
|
Brak komentarzy
|
