Ostatni rozdział

Co dobre kończy się
Jak życie

Uwalnia demony każdy oddech
Ostatni czeka na swoją chwilę
By zniknąć
Z bagażem klęsk i zwycięstw

Coraz bardziej pusto
Już ciszej

Nad głową faluje zimny błękit
Ziemia parzy zmęczone nogi
A wszystko
Odchodzi by być coraz bliżej

Wyblakły kolory zdjęć
Chcę zdążyć

Pochwycić myśli jak gołębie
Zamknąć w klatce spisanych słów
Dla potomnych
Instrukcje jak nie wolno żyć

szybcia