Polityczna stonka

Boję się mówić,
Tego co mam,
Do powiedzenia,
Moim wampirzym kolegom,

Oni jak mafia,
Robią ludziom epitafia,
Grubym, chudym,
Matką i córkom,

Każdy musi być przy,
Nich cichutko,

Mają swoje ideały,
Na innych nie patrzą,
Ludzie starej daty,

Wyniszczają młodych,
Bo młodość to siła,

Boją się że stracą,
Władzę chimerycznej,
Rozpusty pieniądza,

Lecz trzeba zmienić coś,
Na tym polskim dwórku,
Bo na razie nie daje,
Nawet ogórków,

Bo stonka polityki,
Wtyka wszędzie swoje,
Obleśne patyki,

chłopiec o niebieskich włosach