Dzień

Kolejny ranek, wstawanie
Światło słońca, zmęczenie

Czerń drążąca blask ognisk
Uśpionych arturiańskich dusz
Krok, przez kultury kurz
Do zmierzchu, dnia menisk

Kolejny ranek, wstawanie
Światło słońca, zmęczenie


Erwin

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2017-03-01 16:12
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna Erwin < wiersze >
Ja | 2017-03-02 05:17 |
Do następnego. :)
Erwin | 2017-03-01 22:20 |
Żar, ogniska. To również symbol, płomień w każdym z nas. Cechy stanu rycerskiego, kultura i zdrowy rozsądek. A menisk, oddziaływanie każdego dnia, mającego zmierzch.
Ja | 2017-03-01 19:07 |
Cieniem. Tego zabrakło w komentarzu.
Ja | 2017-03-01 19:06 |
Dyskusja? Apatia, znużenie schematem dnia powszedniego. Dwa pierwsze i dwa ostatnie wersy. Powtórzenie ma na celu jakby zamknięcie doby. Środkowe wersy. Czerń jako symbol zła kładącego się na blasku ognisk domowych. Dobro uśpione ale nie samo. Przymioty stanu rycerskiego symbolizowanego przez króla Artura(w domyśle i Rycerzy Okrągłego Stołu) chylą się ku upadkowi. Menisk? Może chodzi o wzajemne oddziaływanie? Ale kogo? Cha...Tak to odbieram.
Erwin | 2017-03-01 18:24 |
Świat zmierza ku ciemności. Każdy człowiek ma swoją ścieżkę, dzień po dniu.
Ja | 2017-03-01 17:54 |
Nauczyłam się nowego słowa. Po za tym nie będę się doszukiwać ukrytych znaczeń. Empatia prowadzi mnie donikąd. Chyba, że autor w swoim komentarzu wyrazi chęć takiej analizy. Pozdrawiam i witam. :)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się