Życia i inne mterialności

a teraz sobie umrę
czernią ogarniającą płatki róż
pleśnią na łodydze tulipana
tak szybko odchodzą...
kwiaty...?
ptaki...?
ludzie...?

zdechłe otchłanie serc
i niematerialności

a teraz sobie umrę
bo świat nie kocha rzeczy niczyich
nie tęskni do ''to nasze wspólne''

moje twoje
tylko moje

a teraz sobie umrę
dostosowuję się do materialności
moje życie
tylko moje


NiewidzialnyMotyl

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2017-03-19 16:37
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < NiewidzialnyMotyl < wiersze >
Ja2 | 2017-03-19 20:44 |
Zajrzyj do tytułu. I nikogo wokół kto by tęsknił, czekał na Twój powrót do domu? Nasłuchiwał szczęku otwieranego przez Ciebie zamka w drzwiach? A może jest ktoś, kto tak jak w wierszu Valanthila ,,Definicja'' piłby z Tobą herbatę i cieszył się jak dziecko?
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się