Samotność w gościach
Samotność do okna zastukała,
Przeszłość przywołała
Do serca, do umysłu, do jaźni -
Powrót do miłości miała w wyobraźni.
Samotność do okna zastukała
Kroplami przedwiosennego deszczu,
Falę oceaniczną wywołała
W sercu zimnego dreszczu.
Samotność do okna zastukała,
Do kawy jak mleko się wlała
I do herbaty jak sok.
Smutne oczy, smutny krok.
Samotność do okna zastukała,
Zmierzchem się stała;
Paproć płacząca głęboko w lesie -
Co przyszłość jej przyniesie?
kwaśna
|