drzewo

ta miłość nig­dy nie była częścią nieba
zły duch
w ser­cu pięknem
prze­ras­tającym boga

ot­worzyłem dłonie
dotąd zam­knięte w modlitwie
nie proszę już o nic
cze­go nie pot­ra­fię odwzajemnić

na krzyżu
de­for­mującym i roz­ry­wającym
wras­tającym w ciało
drze­wie życia

- zak­witło ranami
piekących pocałunków
wśród jasnozielonych
ju­daszo­wych serc

zam­knięte w szep­tach pragnienie
unicestwienia