Pustka

Pustka. A oceany przepełnione łzą.
Tysiąc zmierzchów nad wzgórzami,
A pomiędzy odległymi kontynentami
Liść rozpoczyna podróż swą.

Pustka. A góry ubrane w chłód snów.
Oplotła się pajęczyną mgieł,
Jak niewidzialna zjawa tworzy listę dzieł
Do zagrania przy użyciu czułych słów.

Pustka. A miasta mają swoje kałuże,
Szare plamy, tęcz tarcze wykute
Na herbie z marzeń, gdzieniegdzie wysnute
Węże myśli, samotność. Miłość niesie róże.

kwaśna

Średnia ocena: -

Kategoria: Inne

Data dodania 2017-04-16 23:53

Komentarz autora:

Strona glówna

< kwaśna >

< wiersze >

kwaśna | 2017-04-17 12:56 |

Z tym że nie szukałam rymów na siłę. Dziękuję za opinię i pozdrawiam.

Ja2 | 2017-04-17 07:00 |

To byłby naprawdę piękny wiersz bez szukania rymów na siłę. Zobacz sama. W pierwszej strofie bez ,,swą''. Druga wymaga przebudowy trzeciej linijki. A w ostatniej jak dla mnie, nie ma nic do poprawy. Tego typu wiersz musi płynąć. Treść unosi, a te błędy są jak nagle zaciągnięty ręczny hamulec.

Brak komentarzy