Człowieku

pochylony nad niedolą
wyprostuj plecy unieś głowę
z dumą pozostaw swoją niewolę tam
w polu przy krzyżu

niebo przed tobą choć droga z kamieni
podeprzyj się laską nadziei
idź do źródła pij do woli tę
orzeźwiającą moc miłości


aloya

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2017-07-30 10:23
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < aloya > wiersze >
jagoda | 2017-08-01 16:29 |
Chyba nuel dobrze ci radzi...chyba na pewno...brawo nuel. Serdecznie pozdrawiam alyoa. :-D
Ja2 | 2017-07-31 12:10 |
...
jagoda | 2017-07-30 17:21 |
Każdemu potrzebna jest laska nadziei.Rozumiem takie metafory...bo co zrobić Kiedy nogi nie chcą iść...i laska jest potrzebna i nadzieja.:-)
aloya | 2017-07-30 13:50 |
Masz racje poprawię
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się