| 
  
    | 
        
          | Michal76 | 2017-08-13 11:19 | |  
          | Bardzo zaintrygowało mnie zakończenie. Wiersz moim zdaniem zadaje pytanie: gdzie możemy poznać prawdę? W (bliskości) śmierci czy po stronie życia? Tak sobie interpretuję Twój bardzo ciekawy, mimo pozornej prostoty, wiersz. Pozdrawiam :) |  |  
  
    | 
        
          | iga | 2017-08-11 17:00 | |  
          | O rany...znów popełniłam who-pa.A chciałam powiedzieć, że kakofonia ci służy, a wyszło jak zwykle. Nie gniewaj się :-) |  |  
  
    | 
        
          | p_s | 2017-08-11 11:39 | |  
          | Dziękuję Wam za odwiedziny i czytanie :-) *Ziela: a ja myślałem, że kiedyś zasłużę u Ciebie na 6 hehehehehe; *Ja2: lubię Twoje komentarze, co do pytania - szczerze: nie wiem, nie mnie to oceniać; *iga: moja próżność dostała niezłego kopa, a tak naprawdę, to wcale nie jest tak, jak z pozoru wygląda, przemawia przez Ciebie skromność; pozdrawiam Was serdecznie |  |  
  
    | 
        
          | iga | 2017-08-10 20:27 | |  
          | Tylko poeta, muzyk,malarz ma taki  galimatias w głowie Bezład dźwięków,obrazów, treści,form.Z mojej perspektywy 
widzę jaka jestem mała. Życzę dużo takich kakofonii.:-) |  |  
  
    | 
        
          | Ja2 | 2017-08-10 16:41 | |  
          | Przeżyłam kilka takich zmian perspektywy. Człowiek wraca do domu i jego ,,uduchowienie'' powoduje, że jest jeszcze bardziej wyizolowany. I to na obydwu poziomach. Mija kilka dni zanim na nowo wślizgniemy się w rytm codzienności. I wcale nie jest nam z tym dobrze. Nie będę chwalić wiersza bo wiesz, że dobry prawda ? |  |  
  Brak komentarzy
    | 
        
          | Ziela | 2017-08-10 15:23 | |  
          | Treść 5-, metaforyka też.  Całość 5. |  |  
 |