Zaczarowane przedmioty

Drzwi skrzypią coraz ciszej,
czerwony kubek upada.
Garnek z wrzącą wodą
lata po wietrze.

Porysowane słowami minuty,
niekończące się obrazy,
idą,
znikają.

Nie ma herbaty na stole,
pozostał romans nierealny.
I te dwie butelki
zaczarowane.

Turlają się za oknem
jak błyszczące kule.
Nie chcą się zatrzymać,
Sekunda jest teraz wieczna.

Przechylił się dom.
Kule toczą się coraz szybciej.