M

te wspomnienia
schowane w złotych włosach nadziei
która zaginęła
już dawno

tak długo prosi
o jeden podmuch ciepła
kiedy czyn daje życie
i je odbiera
czerwona linia
została w tyle

a ona?
nadal tam stoi
z ręką na piersi
i ze łzą w oku

zna każdą historię
każdą duszę
i tylko czeka
by ktoś znowu zechciał jej w sobie
tej prawdziwej
utkanej szczerą rozmową,
obecnością
wiarą w jedność,
i wieczność

by tworzyć wspomnienia
i zamykać je w listach
trzymając na pamiątkę pod poduszką

i tylko czeka.

odnaleziona