Nieszczęśliwy człowiek przed lustrem stoi, zapłakane oczy, usta pełne żalu, na kolana pada, krzycząc: - Co ja tutaj robię, w wielce zacofanym kraju! Ależ drogi chłopcze - lustro odpowiada - ten kraj nie jest zacofany, piękny, uroczy i otwiera możliwości, choć czasem ból sprawi jakiś, przyznaję.
