Idzie wiosna i zielenią sypie jak z rękawa. Roześmiana z wiatrem śpiewa. Ludzi jest ciekawa. Słonkiem grzeje wychłodzone nasze twarze białe. Zbiera ptaki w nowe chóry, stawia kroki małe. Trochę słońca, trochę deszczu. Chłodem czasem rzuci. Czasem psoci i figluje. Z zimą wciąż się kłóci. Grażyna Jasikowska
jagraszka
