Balet białych nocy

drżysz
on unosi cię
ponad białe noce

rozebrane z ciał dusze
tańczą i lgną do siebie
splatają dłonie w kwiat lotosu

ciemne chmury
rozrywa promień słońca
stają się przestrzenią

złowroga godzina
bojąc się żaru miłości
opuszcza swój tron


aloya

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2018-05-01 22:56
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < aloya > < wiersze >
skala | 2018-05-03 07:47 |
sam wiersz się broni , tylko jak sama zauważyłaś zbyt wiele zaimków
aloya | 2018-05-02 23:37 |
Fakt ...za często używam zaimków. Najlepszą formą będzie w trzeciej zwrotce bez " a oni " i w drugiej bez " i " ciemne chmury rozrywa promień słońca stają się przestrzenią
aloya | 2018-05-02 14:01 |
Dziękuję serdecznie za opinie. Pozdrawiam
aloya | 2018-05-02 14:00 |
Poprawiłam "aranżuje obraz z myśli" na " a oni stają się przestrzenią" splecione ze sobą dusze w wieczności. W tym wierszu chodziło mi o to aby ukazać życie ponad wszystko i wszystkimi ponad samych siebie po mimo przeciwności jakie czyhają nigdy nie poddawać się.
Ziela | 2018-05-02 09:30 |
Obrazowe, metaforyczne wyznanie do entej…
Ja2 | 2018-05-02 05:41 |
Smutno mi, choć w wierszu jest odrobina szczęścia.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się