MOMENT

Nadszedł ten czas,
włączyła w kuchni gaz,
dzieci swoje do snu utuliła,
świeca na stole się tliła,
nagle stała się spokojna,
ustała w jej sercu wojna,
rozpuściła swe jasne włosy,
a miała warkocze jak kłosy,
spojrzała na pejzaż za oknem zimowy
i pomyślała - nadejdzie dzień nowy,
pierwszy dzień bez jej cierpienia,
i bez dzieci widzenia...

Egoistką ją nazwali,
od słabeuszy wyzywali,
ale kto z nich znał jej duszę?
nikt - przyznać to muszę...

Kim była?
o czym śniła?
dlaczego to zrobiła?

Sylvia Plath - ku pamięci...