Pryzmat

Wstałem nieswój.

W kuchni na stole
leżał szary chleb
i stała szara kawa…

Potem położyłem pryzmat.

Z niego światło padło
na spodeczek, wazon
oraz na moją twarz.

Pełen optymizmu poszedłem do pracy.

Ziela

Autor zablokował możliwość oceniania.

Kategoria: Życie

Data dodania 2019-02-09 11:24

Komentarz autora:

Strona glówna

< Ziela >

< wiersze >

Henryk_Konstanty | 2019-02-09 18:13 |

żadne tam hokus pokus tylko spojrzenie z innej perspektywy.

Michal76 | 2019-02-09 14:45 |

świat jest także naszym odzwierciedleniem. do tańca z nim należy pewna doza samooszukiwania, umiejętność wyłączenia jego ciemnej strony i spojrzenia na to "małe, które cieszy". pozdrawiam.

Brak komentarzy