MIŁOŚCI ODBICIE

Szła bezszelestnie przed siebie,
a na sercu czuła się jak w niebie,
bo jej serce wrażliwe zakochane było
i tej miłości życzliwie i dobrze wróżyło.

I choć sama tak się po polach przechadzała,
miłością wiosenną swym sercem zapałała,
bo dusze i serce temu jedynemu oddała
i w tej pięknej miłości jego trwała.

Jego imię delikatnie i z miłością wołałaaa,
we wszystkim wokół sercem jego widziała,
rękę swoją mu ciepłą i miękką podała,
gdy cień Jego na piasku ujrzała.

Aż pewnego dnia Jego postać rzeczywistością przy niej się stała,
bo tak bardzo jego obraz w swym sercu kochała... <3