W krzyku wiosny

kiedy się wyrwą
myśli niepokorne
na wiosny cud
wciąż niezatapialny
wśród zatrzymanych
gdzieś w serca obręczy
zdławionym krzyku i bezdechu
ty mnie poprowadź
tam
gdzie się magnolie
stroją w swe białe welony
gdzie wśród błękitów
i jasnego słońca
stanę na brzegu

wśród zachwytu

U. D.-M.
Myślibórz, dn. 05.04.2019 r.



ula71

Autor zablokował możliwość oceniania. Kategoria: Przyroda Data dodania 2019-04-05 14:57
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < ula71 > < wiersze >
bronmus45 | 2019-04-05 19:53 |
Mnie się podoba bardzo - oprócz tej maleńkiej, "mrówkopodobnej" czcionki, którą naprawdę ciężko odczytać starym oczom. Radzę więc przejść na w miarę normalną werdanę
beckett | 2019-04-05 17:28 |
A nie lepiej bez tych udziwnień - inwersji np: niepokorne myśli, na cud wiosny, gdzieś w obręczy serca. "Gdzie są magnolie".
stratocaster | 2019-04-05 17:10 |
piękny
Ona | 2019-04-05 16:52 |
:)
Ja2 | 2019-04-05 16:34 |
Bardzo ,,zgrabny'' wiersz.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się